تحریک مغزی تخصصی در شیراز با نظارت مستقیم متخصص مغز و اعصاب
درمانهای تحریک مغزی
درمانهای تحریک مغزی میتوانند نقش مهمی در درمان اختلالات روانی ایفا کنند. این درمانها با فعال کردن یا مهار مغز از طریق جریان الکتریکی عمل میکنند. تحریک مغزی در شیراز با نظارت مستقیم متخصص مغز و اعصاب با تمرکز بر بهبود فعالیت مغزی بیماران طیف زوال عقل، سکته و مشکلات خلقی انجام می شود.
جریان الکتریکی ممکن است بهطور مستقیم از طریق الکترودهایی که در مغز کاشته شدهاند، یا بهطور غیرمستقیم از طریق الکترودهایی که روی پوست سر قرار گرفتهاند، اعمال شود. همچنین، این جریان میتواند با استفاده از میدانهای مغناطیسی که به سر اعمال میشوند، ایجاد گردد.
در این مقاله اطلاعات پایهای در مورد درمانهای تحریک مغزی ارائه میدهیم. همهٔ اشکال درمانی یا همهٔ اختلالات روانی را که ممکن است از یک درمان استفاده شود، پوشش نمیدهد. تحقیقات در حال انجام است تا بهترین استفاده از این درمانها و اینکه آیا آنها درمانهای موثر برای سایر اختلالات و شرایط هستند، مشخص شود.
برخی درمانها توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای درمان اختلالات روانی خاص مانند افسردگی، اختلال دو قطبی و اختلال وسواس فکری-اجباری مجاز شدهاند.
درمانهای تحریک مغزی چطور اثر می گذارند؟
در اکثر موارد، درمانهای تحریک مغزی در شیراز در کنار سایر درمانها، استفاده میشوند. اگرچه استفاده از این درمانها کمتر از رواندرمانی یا دارو است، اما برای افراد مبتلا به برخی اختلالات روانی که به سایر درمانها پاسخ ندادهاند، بسیار امیدوارکننده هستند.
درمانهای تحریک مغزی باید توسط یک متخصص آموزش دیده تجویز و تحت نظارت قرار گیرند. یک تیم پزشکی آموزش دیده این روشها را انجام میدهد.
برنامه درمانی شامل درمان تحریک مغزی بر اساس نیازهای فردی و شرایط پزشکی هر فرد است. این برنامه معمولاً شامل رواندرمانی، دارو یا هر دو نیز میشود. بیماران احتمالاً توصیه میشوند که این درمانهای دیگر را در طول و پس از درمان ادامه دهند. بیماران نباید هیچ درمانی را بدون مشورت با ارائهدهنده خدمات بهداشتی قطع کنند.
تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمهای (rTMS) چیست؟
تحریک مغناطیسی مکرر فرا جمجمهای (rTMS) یک روش درمانی غیرتهاجمی است که از یک روش مغناطیسی برای تحریک مغز با پالسهای کمشدت و تکراری استفاده میکند. میدان مغناطیسی ایجاد شده توسط این روش تقریباً به همان قدرت دستگاه MRI است. این میدان مغناطیسی بهصورت بسیار سریع روشن و خاموش میشود و جریانهای الکتریکی ضعیفی را القا میکند که باعث تحریک نورونها و مدارهای عصبی در مغز میشوند.
چرا rTMS انجام میشود؟
rTMS توسط FDA برای درمان افسردگی مقاوم به درمان، اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، میگرن، اضطراب همراه با افسردگی و اعتیاد به سیگار تأیید شده است. با این حال، برای افراد زیر ۱۵ سال تأیید نشده است.
FDA اولین دستگاه rTMS را در سال ۲۰۰۸ برای درمان افسردگی در افراد که به حداقل یک داروی ضد افسردگی در دوره فعلی بیماری پاسخ ندادهاند، تأیید کرد. شواهد بالینی قوی از اثربخشی rTMS در کاهش علائم افسردگی حمایت میکند. در حال حاضر، rTMS برای درمان افسردگی متوسط تا شدید در مواردی استفاده میشود که داروها بیاثر یا غیرقابل تحمل بودهاند.
تاریخچه
از سال ۲۰۰۸، rTMS برای درمان انواع مختلف افسردگی، از جمله افسردگی همراه با اضطراب و افسردگی همراه با افکار خودکشی، تأیید شده است. در سال ۲۰۱۸، rTMS را برای درمان وسواس شدید تأیید کردند. در سال ۲۰۲۰، FDA به rTMS برای افسردگی دو قطبی، عنوان دستگاه پیشگام را داد، که به دستگاههای پزشکی با شواهد اولیه اثربخشی بالینی در مقایسه با درمانهای موجود داده میشود.
اخیراً، FDA یک شکل سریعاثر از rTMS را برای افسردگی مقاوم به درمان تأیید کرده است. پروتکلهای شتابدار که سریعتر از rTMS استاندارد عمل میکنند، اثربخشی مشابهی را نشان میدهند و طول درمان را کوتاه میکنند. بنابراین، بیماران از دریافت کل دوره درمان در زمان بسیار کمتری و تسریع در بهبود علائم خود بهره میبرند. در مارس ۲۰۲۴، FDA همچنین rTMS را برای درمان تکمیلی افسردگی در نوجوانان ۱۵ سال و بالاتر تأیید کرد.
روش rTMS چطور کار میکند؟
به جای استفاده مستقیم از الکتریسیته روی سر مانند شوک الکتریکی، rTMS از پالسهای مغناطیسی با شدت کم برای تحریک مغز استفاده میکند. برخلاف ECT که تحریک بهصورت کلی است، در rTMS، تحریک مغناطیسی به یک نقطه خاص در مغز هدفگیری میشود. همچنین برخلاف ECT، این روش نیازی به بیهوشی ندارد و میتواند در یک محیط بالینی یا مطب انجام شود.
یک جلسه معمولی rTMS معمولاً بین ۳ تا ۴۰ دقیقه طول میکشد. یک دوره معمولی درمان rTMS شامل جلسات روزانه به مدت ۵ روز در هفته و بهمدت ۴ تا ۶ هفته است.
پروتکلهای شتابدار rTMS بسیار سریعتر عمل میکنند (معمولاً در عرض یک هفته). در این حالت، چندین جلسه در یک روز با وقفههای کوتاه بین آنها انجام میشود.
در طول فرآیند:
-
یک کویل الکترومغناطیسی در نزدیکی بخشی از مغز که تصور میشود در تنظیم خلق یا کنترل شناختی یا هر دو نقش دارد، قرار میگیرد. این مناطق مغزی شامل قشر پیشانی چپ (برای افسردگی) و قشر پیشانی میانی-خلفی یا قشر کنگرهای پیشین (برای OCD) هستند. در TMS عمیق، ممکن است از دو کوئل برای تحویل بیشتر تحریک به این منطقه و هدف قرار دادن ساختارهای بزرگتر در عمق مغز استفاده شود.
-
پالسهای الکترومغناطیسی کوتاه بهطور مکرر از طریق کویل یا کویلها ارسال میشوند. بیمار معمولاً احساس ضربان یا کوبش خفیف روی سر میکند در حالی که پالسها ارسال میشوند.
-
پالسهای الکترومغناطیسی بهراحتی از جمجمه عبور میکنند و جریانهای الکتریکی کوچکی ایجاد میکنند که سلولهای عصبی در منطقه هدف را تحریک میکنند.
-
هنوز توافق کاملی در مورد بهترین روش قرارگیری کویل روی سر یا ارسال پالسهای الکترومغناطیسی وجود ندارد. همچنین هنوز مشخص نشده است که آیا rTMS بهعنوان یک درمان منفرد یا در ترکیب با رواندرمانی، دارو یا هر دو کارآمدتر است. تحقیقات در حال انجام است تا استفادههای ایمنترین و موثرترین rTMS، مکانهای بهینه مغزی برای هدفگیری، و بهترین رویکرد پیگیری برای حفظ بهبودی بالینی مشخص شود.
تحریک الکتریکی فراجمجه ای با جریان مستقیم یا tDCS
tDCS یک تکنیک تحریک مغز قابل حمل است که جریان الکتریکی ضعیفی را به پوست سر منتقل میکند. معمولاً یک جریان ثابت بین ۱ تا ۲ میلیآمپر اعمال میشود. tDCS با استفاده از الکترودها، جریان مثبت (آنودال) یا منفی (کاتدال) را به یک ناحیه از مغز اعمال میکند.
این روش یک تکنیک تعدیل کننده سیستم عصبی است که تغییرات فوری و پایدار در عملکرد مغز ایجاد میکند. موقعیت الکترودهای آنود و کاتد روی سر برای تنظیم جریان به مناطق خاص مغز استفاده میشود.
جریان تحویل داده شده توسط tDCS به اندازه کافی قوی نیست که پتانسیل عمل در یک نورون را ایجاد کند. بلکه تغییرات زیرآستانه را در الگوی فعالیت نورونهای فعال موجود ایجاد میکند.
مغز را به عنوان یک سیستم فعال تصور کنید
سیستمی که در حال انجام یا یادگیری چیزی است و tDCS به تقویت این فعالیت مداوم کمک میکند. در سطح سلولی، tDCS الگوی شلیک نورونها را تغییر میدهد و با تقویت انتقال سیناپسی بین نورونها از طریق افزایش پلاستیسیته سیناپسی، که اساس سلولی یادگیری است، عمل میکند.
tDCS اغلب همراه با آموزش استفاده میشود. آموزش به خودی خود یادگیری (پلاستیسیته سیناپسی) را ایجاد میکند و tDCS همزمان، این اثرات را تقویت میکند (پلاستیسیته سیناپسی را افزایش میدهد). برخی از کاربردهای بالینی که در حال حاضر برای tDCS در حال بررسی هستند عبارتند از افسردگی، اسکیزوفرنی، آفازی، اعتیاد، صرع، درد مزمن (میگرن، فیبرومیالژیا)، مشکلات حافظه، توجه و تمرکز و توانبخشی حرکتی. tDCS همچنین برای کاربردهای غیرپزشکی مانند یادگیری شتابدار، تمرکز، آرامش و مدیتیشن استفاده میشود.
روش تحریک مغزی در شیراز هم اکنون با نظارت مستقیم پزشک متخصص مغز و اعصاب انجام می شود. شما می توانید از این خدمات تخصصی استفاده نمایید.
دستگاه تحریک مغزی
دستگاههای tDCS کوچک و قابل حمل هستند و با باتری کار میکنند. این دستگاهها معمولاً دارای یک پانل کنترل هستند که امکان برنامهریزی دستگاه (برای تنظیم مدتزمان و شدت تحریک) را فراهم میکند. الکترودها روی سر قرار میگیرند و توسط یک هدبند – معمولاً یک بند کشی – در جای خود نگه داشته میشوند.
یک کابل هر الکترود را به دستگاه تحریککننده متصل میکند. زمانی که دستگاه روشن میشود، جریان از دستگاه به الکترود و سپس از طریق مغز عبور میکند.
دستگاههای حرفهای tDCS دارای ویژگیهایی هستند که اطمینان حاصل میکنند تحریک قابل تحمل و قابل اعتماد است. این ویژگیها شامل یک اندازهگیر امپدانس و یک اندازهگیر جریان میشوند.
در طول tDCS، اکثر افراد احساس خفیفی از سوزش، گزگز، خارش یا گرما دارند. این احساسات دردناک نیستند و زمانی که تحریک متوقف میشود، از بین میروند. با این حال، “قابل تحمل بودن” tDCS به کیفیت لوازم جانبی، روشهای تنظیم و استفاده از شدت (چند میلیآمپر) و مدتزمان (دهها دقیقه) مطابق با استانداردهای tDCS بستگی دارد.
برای اطلاعات بیشتر با ما در تماس باشید.