چگونه با نوجوانان صحبت کنیم؟
اگر شما هم فرزندی دارید که در سن نوجوانی است، این مطلب برای شماست. نوجوانان همیشه آسان‌ترین افراد دنیا برای درک یا صحبت کردن نیستند. آنها می‌توانند پیچیده و متغیر باشند، با ذهنی که بین کودکی و بزرگسالی در حال تلاطم است. به علاوه، هورمون‌های سرکش! اما این به معنای آن نیست که صحبت کردن با نوجوانان غیرممکن است. چطور با دهه هشتادیا صحبت کنیم؟
با ناهار یا شام در میز غذا شروع به گفتگو کنید.
زمان با کیفیت خانواده را ایجاد کنید و در طول شام به تشویق گفتگو بپردازید.
از همه بخواهید تلفن‌های همراه خود را خاموش کنند یا آنها را در اتاق دیگری بگذارند. این طوری، همه می‌توانند توجه خود را روی گفتگوی شام متمرکز کنند.
به چند سوال برای پاسخگویی همه افراد در میز فکر کنید و از قضاوت پاسخ‌ها خودداری کنید. بر روی موضوعاتی مانند: اتفاقات روز، برنامه‌های آینده با دوستان، یا نظرات درباره غذا تمرکز کنید. به سراغ موضوعات «خنثی» بروید که منجر به اختلاف یا دعوا نشود.
سعی کنید نوجوانتان را به عنوان یک فرد بشناسید.
از آنها درباره برنامه‌های تلویزیونی که الان تماشا می‌کنند یا کتاب‌هایی که می‌خوانند بپرسید. سریال‌ها یا کتاب‌های مورد علاقه خودتان را هم با آنها به اشتراک بگذارید.
یک تاکتیک دیگر در میز غذا این است که از نوجوانتان درباره برجسته‌ترین لحظه روزشان بپرسید. ممکن است چیزی ساده مثل نمره خوب یک آزمون باشد یا یک شوخی خنده‌دار که دوستش در هنگام نهار گفته است.
حتی ممکن است مربوط به اخبار جاری باشد، مثل فرود مریخ‌نورد بر روی سیاره مریخ. برجسته‌ترین لحظه روز خودتان را نیز با نوجوانتان تقسیم کنید و گوش دهید تا بدون قطع کردن حرفشان، لحظه برجسته‌شان را بیان کنند.
از زمان در خودرو برای گفتگو استفاده کنید.
اگر زیاد با نوجوانتان در خودرو هستید، از این زمان حداکثر استفاده را ببرید و آن را برای صحبت کردن به کار بگیرید. برای برخی از رانندگان، صحبت کردن در خودرو می‌تواند حواس‌پرتی ایجاد کند. بنابراین بیشتر روی معرفی موضوعات گفتگو تمرکز کنید و به پاسخ‌های نوجوانتان گوش دهید.
سعی کنید گفتگوی خود را طبیعی و باز نگه دارید. می‌توانید درباره محیط اطراف خود نظر بدهید («دیدی که اون مرد چطور دور زده؟» «این چراغ قرمز خیلی طولانیه!»). یا می‌توانید بر روی موضوعات اساسی مانند برنامه‌های شبانه نوجوانتان یا ساعتی که نیاز دارند تا شما آنها را به خانه برسانید تمرکز کنید.
چطور با دهه هشتادیا صحبت کنیم؟
گفتگو را در خلال یک وقفه تبلیغاتی آغاز کنید.
اخبار شبانه را با هم تماشا کنید و در طول تبلیغات به گفتگو بپردازید. اگر هر دوی شما به یک سریال علاقه دارید، بین اپیزودها مکث کنید. خلاصه‌ای از آنچه که در آخرین صحنه اتفاق افتاد یا افکار خودتان درباره اینکه چه اتفاقی ممکن است در اپیزود بعدی بیفتد را بیان کنید.
این کار باعث می‌شود که شما و نوجوانتان موضوع مشترکی برای بحث داشته باشید. احتمالاً منجر به تعامل طبیعی بین شما دو نفر شود. مکالمات کوتاه، راه خوبی برای ترغیب یک نوجوان کم‌حرف به صحبت کردن است.
با نوجوانتان شب‌ها قبل از خواب صحبت کنید.
برخی از نوجوانان ترجیح می‌دهند شب‌ها صحبت کنند. به در اتاقشان بکوبید و بپرسید آیا وقت دارند تا با شما گفتگو کنند. در اتاقشان بنشینید و قبل از اینکه به رختخواب بروند، درباره روزشان بپرسید.
یک راه دیگر برای شروع گفتگو در شب این است که پس از یک شب بیرون‌رفتن، به آنها پیشنهاد دهید که میان‌وعده‌ای بخورند. این نشان می‌دهد که شما برای گفتگو درباره شب آنها در دسترس هستید.
از یک آغازگر مکالمه مانند «شبت چطور بود؟» یا « بیرون رفتی خوب بود؟، چطور بود؟» یا «خوب بود که دوستت را دیدم، امشب کجا رفتید؟» استفاده کنید.
از بازجویی کردن نوجوانتان خودداری کنید. سعی نکنید تهاجمی عمل کنید یا بپرسید کل شب کجا بوده‌اند. منتظر ماندن تا آنها برسند و پس از ورودشان بر سر آنها ریختن احتمالاً فقط باعث می‌شود که کمتر تمایل به صحبت داشته باشند یا حتی علاقه‌شان را کم کند.
پیشنهاد دادن میان‌وعده یا دسر، زمانی که خانه می‌آیند، بیشتر حالت غیررسمی دارد و خوب است.
سعی کنید در مورد چیزهایی صحبت کنید که برای نوجوان شما جذاب است.
به هر حال درباره علاقه‌های نوجوانتان—ورزش، موسیقی، مد، تلویزیون، بازی‌های ویدیویی، دوستان یا کارهای مدرسه—صحبت کنید. روی این تمرکز کنید که یک شنونده خوب باشید و سعی کنید به آنچه نوجوانتان دوست دارد بحث کند، علاقه واقعی نشان دهید.
قاعده خوبی این است که دو برابر بیشتر از آنچه حرف می‌زنی گوش بدهی. این اطمینان حاصل می‌کند که به نوجوانت زمان و توجه کافی برای صحبت در مورد علایقش می‌دهی.
به آنچه خوب انجام می‌دهند اشاره کن و با نوجوانت همانطور رفتار کن که با بزرگسالان رفتار می‌کنی.
از واکنش‌های خود در برابر نوجوانتان آگاه باشید.
نوجوانان در انجام یا گفتن چیزهایی که والدین یا بزرگسالان را آزار می‌دهد، بسیار خوب هستند. به جای اینکه به طور عاطفی به اعمال یا کلماتشان واکنش نشان دهید، فکر کنید که چرا دکمه‌های شما را فشار می‌دهند. پاسخ ممکن است نارضایتی از دیر رسیدن به یک رویداد مهم باشد. یا صرفاً این است که آنها یک نوجوان بداخلاق هستند.
با واکنش‌های خود نسبت به نوجوانتان، می‌توانید ریشه مشکل یا مساله را پیدا کنید. این مورد احتمالاً منجر به کاهش دعوا و افزایش گفتگو خواهد شد.
وقتی اشتباه می‌کنید، اعتراف کنید و عذرخواهی کنید.
این کار ممکن است دشوار باشد زیرا ممکن است احساس کنید که باید به عنوان یک الگوی خوب برای نوجوانتان عمل کنید. اما اعتراف به اشتباهات خود به نوجوانتان نشان می‌دهد که شما انسان هستید و کسی هستید که آنها می‌توانند با او ارتباط برقرار کنند.
در واقع، اعتراف به اشتباه و عذرخواهی یک مثال مثبت برای نوجوانتان ایجاد می‌کند. کلمات «متاسفم» کلمات قدرتمندی هستند که یک نوجوان از والدین خود می شنود.
این نوع ارتباط مثبت فرصت را به نوجوانتان می‌دهد تا بیاموزد چگونه صادقانه و با احترام با دیگران صحبت کند. حتی وقتی مخالف باشند. آنها همچنین خواهند آموخت که هنگام بحث در مورد احساساتشان با دیگران، از جمله شما، اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشند.
به حریم خصوصی نوجوانتان احترام بگذارید.
موافقت کنید که تماس‌های تلفنی خصوصی پشت در بسته انجام شود، اما قوانین خانوادگی هم پایه‌گذاری کنید. به عنوان مثال، هیچ تماسی پس از نیمه‌شب یا در طول شام نباشد.
بپرسید که وقتی شب بیرون می‌روند کجا خواهند بود، اما هر پنج دقیقه به آنها زنگ نزنید. به نوجوانتان نشان دهید که حریم خصوصیشان مهم است و به آنها اعتماد دارید و وارد حریم خصوصیشان نشوید. این احتمالاً باعث می‌شود که بیشتر مایل باشند افکار یا احساساتشان را با شما به اشتراک بگذارند.
از وارد شدن بدون خبر به اتاقشان در ساعات مختلف روز خودداری کنید. زمان مشخصی با آنها برنامه‌ریزی کنید تا درباره آخرین نمره آزمونشان یا تمیز کردن اتاقشان صحبت کنند. نوجوانتان را غافلگیر نکنید زیرا این ممکن است منجر به دعوا شود.
در صورت بروز اختلالات رفتاری در فرزندتان با ما در تماس باشید.