Dr.Mirghassemi Academy

پایگاه دانش

متخصص مغز و اعصاب Neurologist

tel:07191003650

6 کاری که هرگز نباید هنگام مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر انجام دهید!

یک روز بعدازظهر جنیفر فینک با مادرش در حال رانندگی بود که مادرش از او پرسید: “آیا شوهرم می‌داند کجا می‌رویم؟” فینک که از مادرش با آلزایمر زودرس مراقبت می کرد، به طور غریزی پاسخ داد: “بله، مامان. بابا می داند که ما به کجا می رویم.” اما مادرش راضی نبود.

وقتی او برای چهارمین بار در کمتر از 10 دقیقه همان سوال را پرسید، فینک مطمئن نبود که بخواهد به سفر آنها ادامه دهد.

مادرش را دوباره سوار ماشین کرد و راه افتاد. هنگامی که دست او به دستگیره در برخورد کرد، متوجه شد که انگار رعد و برق به او برخورد کرد: فینک در واقع به سوال مادرش پاسخ نداده بود.

این بار، وقتی مادرش دوباره همان سوال را پرسید، فینک چیز جدیدی را امتحان کرد. او گفت: “اوه بله.” من او را در جلسه دیدم و به او گفتم که امروز چه کار خواهیم کرد. مادرش دیگر این سوال را مطرح نکرد.

دکتر جیسون کرلمن، متخصص علوم اعصاب در مرکز پزشکی ایروینگ دانشگاه کلمبیا، می گوید:

«مراقبان گاهی از علائم آلزایمر چنان ناامید یا گیج می شوند که فکر می کنند فرد عمداً مشکل دارد، بی توجه یا بدخلق است. او خاطرنشان می کند: «از آنجایی که افراد مبتلا به آلزایمر گاهی اوقات می توانند کاملاً عادی به نظر برسند یا برخی چیزها را به خوبی انجام دهند یا به خاطر بسپارند، ممکن است ما کمبودهای آنها را به طور کامل درک نکنیم.

به همین دلیل است که برای مراقبین مهم است که بدانند چه کاری را نباید انجام دهند و یاد بگیرند که برای حمایت بهتر از عزیزانشان چه کاری انجام دهند. در اینجا شش نکته کلیدی وجود دارد که هنگام مراقبت از فرد مبتلا به آلزایمر از آنها اجتناب کنید.

در برقراری ارتباط عجله نکنید

افراد مبتلا به آلزایمر اغلب به دلیل اختلال در حافظه کاری و مشکلات زبانی در پردازش مکالمات و پاسخ‌گویی مشکل دارند.  «عجله می‌تواند باعث شود آنها احساس ناکافی بودن کنند و یا نادیده گرفته شوند. بنابراین از قطع یا اتمام جملات خود اجتناب می کنند.

در عوض، پیشنهاد می‌کنند به آرامی با استفاده از کلمات ساده صحبت کنید. به آنها زمان و مکان بدهید تا به روش خودشان پاسخ دهند. در صورت لزوم اطلاعات را با آرامش تکرار کنید تا به آنها کمک کنید کمتر احساس ناراحتی کنند.

محیط آنها را پر از حد محرک نکنید

«محیط شلوغ یا پر سر و صدا می‌تواند برای افراد مبتلا به آلزایمر گیج‌کننده باشد. این بدان معناست که موسیقی بلند، فضاهای شلوغ، چیزهای پراکنده، یا مکالمه بیش از حد همزمان خوب نیست.

در عوض، پیشنهاد می‌کنند که محیط اطراف خود را ساده‌سازی کنند تا محیطی آرام و قابل پیش‌بینی ایجاد کنند که استرس را کاهش داده و تمرکزشان را تقویت کند. همچنین مهم است که تا آنجا که ممکن است یک برنامه ثابت داشته باشید.

نیازهای عاطفی آنها را نادیده نگیرید

افراد مبتلا به آلزایمر هنوز احساسات را تجربه می کنند، حتی اگر همیشه نتوانند آنها را ابراز کنند. «نادیده گرفتن احساسات آن‌ها یا بی‌توجهی، می‌تواند منجر به تنهایی و پریشانی آنها شود.

بنابراین، همیشه احساسات آنها را تصدیق کنید، حتی اگر کلمات آنها منطقی نباشد. با عباراتی مانند “من اینجا هستم تا کمک کنم” برای ایجاد اعتماد به آنها اطمینان دهید. همچنین سعی کنید آنها را در گفتگوها و فعالیت هایی که باعث شادی آنها می شود مشارکت دهید.

سعی نکنید حافظه آنها را “قضاوت” کنید

در حالی که تلاش برای تضعیف حافظه آنها می تواند وسوسه انگیز باشد، تحریک یا سؤال کردن آنها در مورد چیزهایی که نمی توانند به خاطر بیاورند می تواند یک تجربه ناامید کننده و در برخی موارد دردناک باشد.

به همین ترتیب، اگر برخی از جزئیات را اشتباه دریافت کنند، استدلال یا مخالفت با آنها می تواند نتیجه معکوس داشته باشد.  «احتمال زیادی وجود دارد که افراد مبتلا به بیماری پیشرفته‌تر این بحث را که حتی در مدت کوتاهی اتفاق افتاده را فراموش کنند».

به جای آن بر لحظه حال تمرکز کنید. به آرامی فقط آنچه را که برای آنها مفید است به جای هر جزئیات به آنها یادآوری کنید.  «هدف شما این نیست که در یک بحث پیروز شوید یا آنها را مجبور به ورود به واقعیت خود کنید، بلکه کاهش اضطراب آنها و کمک به آنها موجب احساس امنیت می شود.

رفتار آنها را شخصی نگیرید

علاوه بر مشکلات فکری و حافظه، آلزایمر ممکن است باعث تغییرات رفتاری مانند تحریک‌پذیری، پرخاشگری یا کناره‌گیری شود که می‌تواند برای مراقبان دشوار باشد.  «به یاد داشته باشید که این رفتارها نشانه‌های بیماری هستند، نه اقدامات عمدی علیه شما.

برای کمک به کاهش تنش، از مشاجره خودداری کنید و سعی کنید ناامیدی نشان ندهید. به آرامی توجه خود را با آوردن یک داستان یا فعالیتی که برایشان آرامش‌بخش است، به سمت دیگری هدایت کنید.

 

 جایی که ممکن است بشنوند در مورد آنها صحبت نکنید

هرگز در مورد آنها در حضور خودشان صحبت نکنید طوری که انگار آنجا نیستند. «حتی وقتی به نظر می‌رسد که آنها مکالمه را دنبال نمی‌کنند، ممکن است بیشتر از آنچه ما تصور می‌کنیم متوجه شوند.

او پیشنهاد می کند که بهتر است مکالمات حساس در مورد مراقبت یا وضعیت آنها را برای زمان و مکان دیگری نگهدارید.

استراتژی های ارتباطی موثر

آلزایمر افراد مختلف را متفاوت تحت تاثیر قرار می دهد، بنابراین انتخاب تکنیک های ارتباطی مناسب برای عزیزانتان ضروری است. در اینجا چند نکته وجود دارد که ممکن است کمک کند:

رفتار ساده

از جملات کوتاه و واضح استفاده کنید و هر بار روی یک ایده تمرکز کنید. سوالات بله-یا-نه یا یکی-یا را بپرسید، مانند “آیا چای میل دارید یا آب؟” به جای سوالاتی مانند “چه می خواهید؟”

از نشانه های غیرکلامی استفاده کنید

“افراد مبتلا به زوال عقل اغلب حالت های چهره ای را که می بینند منعکس می کنند. یک رویکرد گرم و شاد معمولا منجر به پاسخ گرم و شادی می شود.” او پیشنهاد می‌کند به گرمی صحبت کنید. برای حفظ تماس چشمی در سطح چشم‌هایشان قرار بگیرید و لبخندی آرام‌بخش داشته باشید.

برخورد از جلو

از حرکات ناگهانی و نزدیک شدن از پشت خودداری کنید زیرا ممکن است آنها را مبهوت کند. در صورت نیاز خود را معرفی کنید.

اگر دستورالعمل های شفاهی نامشخص است، از کلمات خود با حرکات یا تصاویر استفاده کنید. برای مثال، اگر از آن‌ها می‌خواهید لباس بپوشند، به آرامی روی لباس‌ها دست بزنید و بگویید: «بیا این لباس‌ها را بپوشیم».  اگر در اوایل سفر است، از پیام‌های بصری مانند یادداشت‌های چسبنده استفاده کنید.

برای مثال، «یک یادداشت روی یخچال می‌گذارم که به شوهرم بفهماند ناهارش در آنجا بوده است. این تذکرات به او کمک کرد استقلال خود را حفظ کند و احساس موفقیت کند».

از تقویت مثبت استفاده کنید

«حتی چیزی به سادگی مسواک زدن نیز مستحق ستایش مشتاقانه است. اگر گیج به نظر می رسند، از تقویت مثبت استفاده کنید تا به آرامی آنها را راهنمایی کنید و از تلاش آنها قدردانی کنید.

به عنوان مثال، به جای اینکه بگویید “چرا از صابون استفاده نمی کنی؟” بگویید، ” استفاده از صابون عالی است!” این رفتار یک محیط مثبت و کمتر ترسناک ایجاد می کند.

یک پاسخ واضح بدهید

“اگر از من بپرسید که امروز چه کار کردم، و من به شما گفتم که به باشگاه رفتم، سپس دوباره پرسیدید، و من به شما گفتم که به جلسه رفتم، ممکن است برای لحظه‌ای گیج شوید. در صورتی که بگویم یک مورد را انجام دادم.

افراد مبتلا به بیماری‌های شناختی نمی‌توانند پردازش و فکر کردن به چند کار را انجام دهند.
نکته کلیدی این است که به طور مداوم سبک ارتباطی خود را بر اساس رفتار آنها مشاهده و تنظیم کنید.

برای دریافت درمان تخصصی با ما در ارتباط باشید.

منبع

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

پیمایش به بالا